نوشته شده توسط محمد مهدی طاهرنژاد در . موضوع | .
گاهی تنها کاری که از دستتان بر میآید اینست که نه تعجب کنید، نه تفکر، نه تصور و نه تخیر.
فقط نفس عمیق بکشید و ایمان داشته باشید که همه چیز آنطور که باید درست خواهد شد
نوشته شده توسط محمد مهدی طاهرنژاد در . موضوع | .
دنیا روز به روز در حال پیشرفت و ترقیست
هر روز اخبار جدید از پیشرفتهای بشر و دستیابی به تکنولوژیهای نوین
هر روز اختراعات جدید برای افزایش راحتی و آسایش
اما واقعا اهداف برآورده شده اند؟
شاید ما خیلی راحت تر از اجداد خود زندگی می کنیم، اما واقعا زندگی ما توام با آسایش هم هست؟؟
شاید گاهی دلمان هم بسوزد که بیچاره پدربزرگای ما، اون زمانا چقدر زندگی سخت بوده!!!
شاید بشر به خیال خود روز به روز زندگی را راحت می کند اما نتیجه نهایی چیست؟
دغدغه زندگی ما چندین برابر زندگی اجداد ماست
زندگی های امروزی از نظر آسایش سرشار از جنگ اعصاب، ناراحتی، غصه و پر از استرس...
زندگی ما از نظر راحتی هم سرشار از کم تحرکی، درد، مریضی های جدید، انواع سرطان...
آیا بشر هنوز هم پیشرفت را در اعماق قلبش حس می کند؟
آیا آیندگان به کارها و افکار ما نخواهند خندید و زیر لب نخواهند گفت بیچاره ها چه زندگی سختی داشته اند؟
چه باید کرد؟
نوشته شده توسط محمد مهدی طاهرنژاد در . موضوع تجارب زندگی من | .
زندگی فرآیندی پیچیده است
تلاش کنیم همیشه افسار زندگیمان را در دستانمان حفظ کنیم
چنانچه روزگار افسار زندگی ما را در چنگ بگیرد بسادگی رها نخواهد کرد
می توانیم زندگی را تسلیم کنیم یا تسلیم زندگی شویم
در اکثر مواقع انتخاب با ماست
خودمان زندگیمان رو کنترل کنیم نه دست روزگار
تمام انرژی و انگیزه ما از ادامه زندگی ریشه در امید ناشناخته ای داره که در درون ما مولد حرکت میشه
هر کدوم از ما در درون خود به چیزهایی امید داریم و بخاطر این امیدی که در وجودمان هست حرکت می کنیم
آن روزی که ما برای حرکت هیچ امیدی نداشته باشیم قادر نیستیم از جای برخیزیم و حتی توان حرکت دادن یک بند انگشتمان را نخواهیم داشت
پس قدر امیدهایی که در دل داریم را بدانیم و همیشه با انرژی که از آنها بدست می آوریم بسوی آینده گام برداریم
وای به روزی که برای ادامه زندگی هیچ امیدی در دل نداشته باشیم...
عکس را با دقت ببینید
به نظر شما زمینی که ما روی آن زندگی و فعالیت می کنیم به اندازه کدام یک از نقاط نورانی در عکس زیره؟
واقعیت رو بخواین زمین ما از کوچکترین نقطه ای که در عکس می بینید هم کوچکتره!!!
ما روی همین ذره زمین به خیال خودمون چقدر بزرگیم! چقدر به خیال خودمون کارای بزرگ می کنیم! بزرگترین معادن رو استخراج می کنیم!!!
واقعا ما چقدر کوچیکیم و چقدر مسائلی که کل شبانه روز باهاش درگیریم در مقابل عظمت دنیا ناچیز و بی معناست! همه ما گم شده ایم! درگیر شده ایم! واقعا ما به چه چیزای کوچیکی خودمونو سرگرم کرده ایم و عمر رو سپری می کنیم!
به نظر شما بزرگترین دغدغه های زندگی ما برای خدا چقدر بزرگه؟
برچسب : نویسنده : ابراهیم میرزازاده شیروانی ebimmm بازدید : 202